Zelf had ze iets anders voor ogen toen ik op huisbezoek kwam. De woning waar deze jongedame van begin twintig woont met haar vader, broertje en zusje heeft de nodige mankementen. Terwijl ik haar verhaal aanhoor raak ik steeds meer onder de indruk van deze power vrouw. Sinds het overlijden van haar moeder een aantal jaar geleden is zij de spil van het gezin. En dat doet ze hartstikke goed. Of ze dat zelf ook vind? Je doet gewoon wat je moet doen.
Haasten, rennen, vliegen
Haar dagschema zag er tot op voor kort altijd hetzelfde uit. Opstaan, eten koken, werken, aanschuiven aan tafel en vervolgens het doen van huishoudelijke taken of even ontspannen. Haar vader maakt lange werkdagen, hij vertrekt vroeg en komt laat thuis. De zorg voor haar broertje en zusje komt daarom vooral op haar schouders terecht. Dat doet ze met liefde. Door een escalatie binnen het gezin raakte het Centrum Jeugd en Gezin betrokken. Zij constateerden onder andere dat er financieel niets over blijft en dat er door een beperkt netwerk ook verder niemand is op wie ze een beroep kunnen doen voor (grotere) klusjes. Zij namen daarom contact op met Stichting ANDERS.
‘Dit is ze!’
Toen the Power Community partner werd gaven aan dat ze benaderbaar wilde zijn voor iemand die écht hulp wilde. Nu spreken we heel veel verschillende mensen maar toch duurde het bijna een jaar voordat ik dacht ‘dit is ze’. Toen ik eigenaar Agnes belde was ze enthousiast, ‘kom maar op!’. Toen ik vervolgens de hulpvrager belde en het aanbod voorlegde vond ze dat spannend. Eerlijk gaf ze toe dat ze iemand is die niet altijd doorzet. Een kennismaking en deelname aan een proefprogramma volgde. Toen ik haar na die dag belde vertelde ze ‘Agnes zei dat ze begreep wat je bedoelde toen je tegen haar had gezegd dat ik het in me had om hier aan deel te nemen. Ik snap het nog niet maar ik ga er wel voor. Ik wil jullie niet teleurstellen.’
Doen wat je zegt
Drie maanden volgde ze elke dinsdag en donderdagavond het I AM programma. Dat programma bestaat deels uit coaching en deels uit sporten. Je wordt constant uitgedaagd om na te denken over ‘waarom doe ik dingen zoals ik ze doe’ en hoe kan ik vanuit een krachtige overtuiging gaan voor dat waar ik voor sta. Ook in de kleine dingen, zoals het afslaan van een bitterbal bijvoorbeeld verteld ze lachend. Tof om zo lang deel uit te mogen maken van een groep, met elkaar te kunnen sporten en ik heb mijn gewicht doel ook behaald ‘ik ben 2 kilo afgevallen!’
Nu in de corona tijd is zij vooral druk binnen het gezin maar na deze periode wil zij kijken of vrijwilliger bij een vrijwilligersnetwerk voor jongeren iets voor haar zou kunnen zijn. Dit zou een prachtige manier zijn om een goede daad door te geven!
Dit verhaal is geschreven door onze coördinator Caroline van Dijke.
De foto’s bij dit verhaal zijn gemaakt door de fotograaf van the Power Community.