Waar denk je aan bij het woord ‘klem’? Vast niet meteen aan een gele bank die vast zit in een trapgat. Maar misschien ook niet aan iemand die vast zit in zijn of haar situatie. Bij Petra* was dat wel het geval: zij zat vast in haar situatie. Geen financiële middelen of netwerk om haar probleem op te lossen waardoor ze, letterlijk en figuurlijk, niet verder kwam.

Een nieuw begin, toch?
Onze hulp werd ingeroepen door haar hulpverlener. Petra had een andere woning toegewezen gekregen. Gelukkig, want in haar huidige woning ervaarde ze steeds meer overlast van haar omgeving en voelde ze zich steeds onveiliger. Niet fijn als je zowel lichamelijk als psychisch kwetsbaar bent. Maar gelukkig vond ze een mooie woning elders in het dorp. Nu kon ze verhuizen naar een veilige plek. Maar hoe moet dat als je geen financiële reserves hebt, je nét kunt rondkomen van je uitkering en je geen mensen om je heen hebt om je te helpen? Dan zit je klem. Je hebt hulp nodig.

Klem
Die hulp kwam van BVP. Deze verpakkingsspecialist  heeft voor alles een oplossing, overal past een kartonnen doos omheen. En ze zijn ook nog eens goed in het verhuizen van dozen. De vrachtwagen van het bedrijf werd beschikbaar gesteld als verhuiswagen en de verhuizers: dat was het personeel zelf. Binnen no time was de helft van het oude huis leeg, werd alles 4 trappen afgedragen en in de verhuiswagen gezet. Bij de nieuwe woning werd alles weer 2 trappen opgedragen, tot haar grote gele bank roet in het eten gooide. Met geen mogelijkheid kwam deze door het trapgat, ondanks alle ideeën en oplossingen die werden aangedragen. Hij zat echt klem. Symbool voor hoeveel moeite het kost om iets voor elkaar te krijgen als je geen oplossing weet, maar ook symbool voor hoeveel impact zoiets kan hebben: de stroom spullen die verhuisd moesten worden hoopte onderaan de trap op. De verhuizing stond stil. Een grote berg waar je tegenop kijkt: hoe moet dit opgelost worden?

Schouders eronder
Gelukkig dat er dan mensen zijn die je weer op gang helpen, denken in oplossingen en er hun schouders onderzetten. De bank werd in de kelder geparkeerd en van de kussens werd een tijdelijke bank gemaakt. Het huis werd bewoonbaar gemaakt, de kasten weer in elkaar gezet en zelfs het bed werd opgeschud. De dankbaarheid van Petra was groot en ze verwoordde dat in een persoonlijk gedichtje voor alle verhuizers:

Eindelijk is het dan zo ver
vandaag wordt dit mijn stek
een nieuw begin begint hier
ik ben hier op mijn plek

zonder jou was dit niet gebeurd
ik had zoveel geluk
jullie allemaal hielpen mij uit de brand
voor mij kan het niet meer stuk

dankjewel daarvoor, het maakt me blij
ik doe een dansje door mijn nieuwe huis
straks als iedereen is vertrokken
en maak dit huis mijn thuis

  • Ivm privacy redenen is deze naam gefingeerd

Dit verhaal is geschreven door onze coördinator Anja van Erk.